In 2000 stond vooral de klant centraal in het toen heersende narratief in een groot deel van het bedrijfsleven. Er waren Customer Relationship Management systemen nodig om de klantinformatie vast te leggen. Om up-sell, deep-sell en cross-sell mogelijk te maken. Om op de juiste tijd, op het juiste moment die signalen op te pikken die nodig waren om de klant dat product dat nodig was te verkopen. Internet versnelde dit denken.
De volgende 10 jaar lag er meer nadruk op beheersing via processen, werkinstructies en controles. Efficiency was het doel. 3 lines of defense moesten worden ingericht. De PDCA cyclus moest draaien. Target operating modellen werden geschreven en geรฏmplementeerd. Processen konden worden geautomatiseerd. IT systemen werden verbonden. Iedereen was Lean. De โwasteโ werd geรซlimineerd. De klant stond nog steeds centraal en het waren de standard operating procedures die zorgde voor een ultieme klantbeleving. De laatste jaren versterken data, AI en Machine Learning deze beweging.
๐๐๐ญ ๐ฏ๐จ๐จ๐ซ๐๐ฅ ๐จ๐ฉ๐ฏ๐ข๐๐ฅ ๐ข๐ฌ ๐๐๐ญ ๐๐ ๐ฆ๐๐ง๐ฌ ๐๐๐ง ๐๐๐๐ญ๐ฃ๐ ๐๐๐ก๐๐๐ค๐ญ๐.
Overwerkt werd burn-out. Toch lijkt er geen werknemer meer te vinden. Rutger Bregman heeft het in zijn laatste artikel over de verspilling van talent door het gebrek aan morele ambitie. Confronterend, maar zet wel aan tot denken.
Controle en beheersing maken plaats voor creativiteit. Meer aandacht voor intrinsieke motivatie, waarvan de bouwstenen volgens Daniel Pink, autonomie, zingeving (morele ambitie?) en meesterschap zijn.
Het gaat om softskills of zelfs powerskills. We moeten leren ‘ons om de skills heen te organiseren’. In het geweld van de door ons ontwikkelde systeemwereld, lijkt weer ruimte voor de mens, voor de leefwereld.
๐๐ฐ๐ฐ๐จ ๐ต๐ช๐ซ๐ฅ ๐ท๐ฐ๐ฐ๐ณ ๐ธ๐ข๐ต ๐ฎ๐ช๐ฏ๐ฅ๐ฆ๐ณ ๐ฃ๐ฆ๐ฅ๐ณ๐ช๐ซ๐ง๐ด๐ฌ๐ถ๐ฏ๐ฅ๐ฆ ๐ฆ๐ฏ ๐ธ๐ข๐ต ๐ฎ๐ฆ๐ฆ๐ณ ๐ฑ๐ด๐บ๐ค๐ฉ๐ฐ๐ญ๐ฐ๐จ๐ช๐ฆ ๐ช๐ฏ ๐ฅ๐ฆ ๐ฅ๐ช๐ณ๐ฆ๐ค๐ต๐ช๐ฆ๐ฌ๐ข๐ฎ๐ฆ๐ณ ๐ธ๐ข๐ด ๐ต๐ฆ ๐ญ๐ฆ๐ป๐ฆ๐ฏ ๐ช๐ฏ ๐ฉ๐ฆ๐ต ๐๐๐.
Het gaat steeds vaker om een veilige werkplek. Teamontwikkeling is cruciaal. In Denemarken krijgen de kinderen 1 uur per week les in empathie. Samenwerken is daar belangrijker dan winnen.
In de eerste industriรซle revolutie ging het om onze spierkracht. Daarna leerden we op onze scholen snel rekenen, taal en schrijven. Het ging toch echt om onze denkkracht. Tegenwoordig kunnen computers dat veel sneller en beter. De komende jaren gaat het dus om onze menskracht en dat, zo lijkt, kunnen we niet vroeg genoeg leren.
De moeite waard om even te lezen:
https://lnkd.in/ekTjTxrX
https://lnkd.in/ei4pU8GD
https://lnkd.in/eFkN5Kha